Kur’an’ın Işığında Hayat

Kur’an-ı Kerim’de, bazı âyetlerin sonunda “secde” işareti bulunur. Bu işaret, o âyetin okunması veya işitilmesi hâlinde tilâvet secdesi yapılması gerektiğini gösterir. Tilâvet secdesi, Kur’an tilâvetine gösterilen saygının bir ifadesidir. Bu secde, Allah’ın büyüklüğü karşısında kulun teslimiyetini ve kulluğunu sembolize eder. Tilâvet Secdesinin Anlamı ve Hükmü Tilâvet secdesi, Kur’an’daki secde âyetlerini okuyan veya Arapça olarak işiten kimsenin yaptığı tek secdedir. Bu ibadet, namaz dışında da yapılabilir ve sadece bir defalık secdeden ibarettir. Fıkıh mezheplerine göre hükmü farklıdır: Hanefî mezhebinde vacip , diğer üç Sünnî mezhepte sünnet kabul edilir. Bu fark, ibadetin önemini azaltmaz; aksine, bütün mezhepler tilâvet secdesinin yapılmasını müstehap ve faziletli görür. Tilâvet secdesi bir namaz değildir, ancak namazın bazı şartları burada da geçerlidir. Bu yüzden abdestli olmak, kıbleye dönmek ve vücut örtüsüne dikkat etmek tavsiye edilir. Namaz Dışında Tilâvet Secdesi Nasıl...

Kimi zaman bir ülkeye bakıyoruz; minareler göğe yükseliyor, ezan sesleri semayı kaplıyor, insanlar kalabalık camilerde saf tutuyor. "İşte burası İslam ülkesi" diyoruz. Ama sonra başka bir ülkeye bakıyoruz; ne ezan sesi var ne de cami. Fakat insanlar birbirine karşı saygılı, dürüst, çalışkan ve adaletli. Bu çelişki düşündürücü değil mi? Kur’an ahlakı sadece namaz, oruç, tesettür ya da bazı ritüellerle sınırlı değildir. Kur’an, yalan söylememeyi, adaletten şaşmamayı, yetimin hakkını yememeyi, kul hakkına dokunmamayı, rüşvet almamayı, kibirlenmemeyi, alçakgönüllü olmayı emreder. Bunların hangisi sadece Müslümanlara değil ki? Bunlar evrensel değerlerdir. Ancak Müslüman olduğunu söyleyen toplumlarda bu değerlerin ne kadar hayata geçtiği ayrı bir sorudur. Bugün bakıyoruz, bazı Batı ülkelerinde hukuk sistemi güçlü, insanlar devlete ve birbirine güven duyuyor. Sokakta kaybolan bir cüzdan sahibine ulaşıyor, birisi yere düşünce insanlar yardım etmek için koşuyor. Özgürlükler, insan ...

Yıllardır İslam adı altında yaşatılan pek çok şeyin, aslında ne Kur’an’da ne de Peygamber Efendimiz’in hayatında yeri olmadığını fark edenlerin sayısı artıyor. Gerçek İslam ile sahte din anlayışı arasındaki fark, artık göz ardı edilemeyecek kadar derin. Kimi insanlar iyi niyetle geleneklerine bağlı kalırken, kimileri ise bilinçli ya da sistematik bir şekilde uydurulmuş bir İslam algısını yaşatmaya devam ediyor. İslam, Allah’ın indirdiği son ve evrensel dindir. Temeli tevhid , yani yalnızca Allah’a kulluk etmektir. Fakat tarih boyunca bu saf mesaj, çeşitli kültürel etkiler, siyasi çıkarlar ve geleneksel kalıplar sebebiyle bozulmaya, sulandırılmaya çalışılmıştır. Bugün hâlâ Kur’an dışı uygulamalar, toplumun geniş kesimleri tarafından “dinin bir parçasıymış gibi” yaşatılıyor. Oysa bunların çoğu, uydurulan hadislerle, hurafelerle ve kültürel alışkanlıklarla beslenmiş bir sahte dindarlık ürünüdür. Kur’an’da Olmayan Din: Kutsal Günler, Kandiller, Bid’atler ve Uydurma Hadisler İslam toplu...

 Hayat bazen yorucu, bazen ağır gelir. Omzumuza binen yükler, kalbimize çöken sıkıntılar olur. İnsan, ne yaparsa yapsın bazı dönemlerde sanki dar bir alana sıkışmış gibi hisseder kendini. İşte İnşirah Suresi , bu hâl üzere olanlara inen bir tesellidir. Yorgun kalpler için Allah’tan gelen bir ferah nefes gibidir. Kur’an’ın 94. suresi olan İnşirah, kelime anlamı olarak "gönlün açılması, genişletilmesi" demektir. İlk ayet zaten bunu müjdeler: "Biz senin göğsünü açmadık mı?" Bu, yalnızca Peygamber Efendimize değil, onun yolunu izleyen tüm ümmete söylenmiş bir cümledir. Allah, bizzat sorar: “Sen zorluklar içindeyken seni rahatlatmadım mı? Yalnız hissettiğinde seni yalnız bırakmadım mı?” İnşirah Suresi, sadece kısa ayetlerden oluşan bir dua değil, aynı zamanda Allah’ın kuluna doğrudan seslendiği bir hitaptır. Sıkıntının geçici olduğunu, zorluğun içinde bir kolaylık gizli olduğunu fısıldar. Ve belki de en çok şu ayet yankılanır kalpte: "Şüphesiz zorlukla birlikte...